Tribute to
BIG JOE TURNER
(18-05-1911 - 24-11-1985)
Big Joe Turner (18 mei 1911 – 24 november 1985) was een Amerikaanse blues zanger uit Kansas City (Missouri). Het hoogtepunt van zijn carriere was in de jaren 50. Hij was een pionier op het gebied van de Rock ‘n’ Roll, met hits als “Shake, Rattle and Roll”. Hij begon echter al met optreden in de jaren 30 en ging door tot in de jaren 80. Hij was bekend als “The Boss of the Blues”.Hij begon zijn carriere als zingende barman in Kansas City. Zijn amenwerking met boogie-woogie pianist Pete Johnson leidde ertoe dat hij werd opgenomen in John Hammond’s “Spirituals to Swing” gezelschap. De bedoeling daarvan was om de Jazz en Blues bij een groter Amerikaans publiek bekend te maken.
Turner en Johnson hadden een grote hit met “Roll ‘Em Pete”, wat in de jaren daarna nog vaak door Turner opgenomen zou worden. Tijdens de tweede wereldoorlog speelden ze met boogie spelers Albert Ammons en Meade Lux Lewis in Café Society, een club in New York. Verdere hits uit deze periode waren: "Cherry Red", "I Want a Little Girl" en "Wee Baby Blues".
Turner bleef met kleine combo’s op verscheidene labels blues opnemen, in het bijzonder op National Records. Hij heeft ook opgetreden met het Count Basie orkest.
Tijdens zijn carrière leidde Turner de overgang van big bands via jump blues naar rock ‘n’ roll.
Het was begin jaren 50 toen Turner door 2 bewonderaars, de broers Ertegun, werd uitgenodigd om bij hun nieuwe platenmaatschappij (Atlantic Records) te komen. De Ertegun broers waren geïmmigreerde turken en hadden een bijzondere belangstelling voor de zwarte Amerikaanse muziek.
Turner nam een serie hits voor hun op, waaronder blues-standards zoals: "Chains of Love" en "Sweet Sixteen". Hij scoorde een grote hit met: "Shake, Rattle and Roll". Die plaat zou niet alleen zijn carrière veranderen, maar ook de moderne muziek. Big Joe Turner werd een tieneridool.
De versie van Bill Haley and the Comets werd weliswaar een grotere hit, maar de tekst was danig “gekuisd”. De originele dubbelzinnige tekst van Big Joe werd netjes gemaakt. Ondanks het feit dat Bill Haley er dus een grotere hit mee had, zochten veel luisteraars toch het origineel van Big Joe Turner op. Ze kwamen op die manier in aanraking met de wereld van de Rhythm and Blues.
Voor Elvis Presley was dat contact niet nodig. Die had immers Rhythm and Blues in zijn aderen. Zijn versie van 'Shake, Ratlle and Roll' combineerde de teksten van Big Joe met de bewerking van Bill Haley. Het werd helaas geen hit voor Elvis.
Na een aantal hits in korte tijd, verliet Big Joe Turner de populaire muziek en ging terug naar zijn roots. Hij trad op met kleine jazz combo’s, en nam tijdens de jaren 60 en 70 talloze albums op.
In 1966 hielp Bill Haley Big Joe Turners carrière weer een beetje in de lift, door hem The Comets te lenen voor een serie opnames.
Vreemd genoeg kwam niemand op het idee om Bill Haley samen met Big Joe Turner 'Shake, Ratlle and Roll' te laten opnemen. Zo’n opname bestaat helaas niet.
Hij begon tijdens de jaren 30 als 12 jarige jongen in bars in Kansas City, compleet met getekende snor en zijn vaders hoed. Hij trad op tot in de jaren 80, op grote jazz festivals in Europa. Met recht een indrukwekkende staat van dienst.
discography (selective)
Roll 'Em, Pete - "Joe Turner & Pete Johnson" (Vocalion, januari 1939)
Cherry Red - "Pete Johnson & his Boogie Woogie Boys" (februari, 1939)
Joe Turner Blues - "Benny Carter & his All-Stars orchestra" (Okeh, 1940)
Wee Baby Blues - "Art Tatum & his Band" (Decca, februari 1941)
Corrine Corrina - "Art Tatum & his Band" (Decca, juni 1941)
Rocks in My Bed - "Big Joe Turner with Freddie Slack Trio" (Decca, december 1941)
Chains Of Love - "Joe Turner" (Atlantic, april 1951)
Sweet Sixteen - "Joe Turner" (Atlantic, februari 1952)
Midnight Rockin' - "Joe Turner" (Colony, 1952)
Honey Hush - "Joe Turner" (Atlantic, augustus 1953)
Shake, Rattle And Roll - "Joe Turner" (Atlantic, april 1954)
Flip Flop And Fly - "Joe Turner" (Atlantic, februari 1955)
Big Joe Turner vol. 1 & 2 (Masters of Jazz)
Big Joe Turner, 1941-46 (Classics)
Big Joe rides again